شرکت های بیوتکنولوژی
محصولات معمولی مانند مواد شوینده لباسشویی و هر چیزی که از پلاستیک ساخته شده است، همه محصولات بیوتکنولوژی هستند. انسان ها از زمان های قدیم از بیوتکنولوژی برای پرورش حیوانات و همچنین بهبود محصولاتشان استفاده کرده اند.
با این حال، در دنیای مدرن، شرکت‌های بیوتکنولوژی شامل یک بخش صنعتی هستند که روی هم رفغته به نام biotech شناخته می‌شوند. این شرکت‌ها به تحقیق، توسعه و تولید طیف گسترده‌ای از محصولات تجاری می‌پردازند، اگرچه بیشتر بر کاربردهای پزشکی یا کشاورزی تمرکز دارند.
شرکت های بیوتکنولوژی از موجودات زنده برای تولید محصولات یا حل مشکلات روز دنیا استفاده می کنند. شناسایی منبع DNA به صنعت کمک کرده تا جهش های بزرگی داشته باشد. شرکت ها در این بخش محصولات مقاوم به آفات تولید کرده‌اند، سوخت‌های زیستی مانند اتانول ایجاد کرده‌اند و شبیه‌سازی ژن را توسعه داده‌اند.
همچنین محصولات بزرگ ومهمی در زمره صنعت داروهای بیوفارماسی تولید شده اند . برخی از پرکاربردترین محصولات پزشکی بیوتکنولوژی که اخیراً معرفی شده اند عبارتند از:
AbbVie’s Humira
داروی آدالی مومب برای درمان آرتریت، پسوریازیس و بیماری کرون و سایر بیماری ها استفاده می شود.
Roche’s Rituxan
داروی ریتوکسی مب برای کند کردن رشد تومورها در چندین نوع سرطان استفاده می شود.
Amgen/Pfizer’s Enbrel
داروی اتانرسپت برای درمان چندین بیماری خودایمنی استفاده می شود.
برترین شرکت‌های بیوتکنولوژی مستقر در ایالات متحده از نظر ارزش بازار تا اگست 2021، Johnson & Johnson, Pfizer, Eli Lilly, and Thermo Fisher Scientific هستند. توجه داشته باشید که همپوشانی قابل توجهی بین شرکت های بیوتکنولوژی و فارماسیوتیکال وجود دارد. Johnson & Johnson, Pfizer, and Eli Lilly نیروهای بزرگی در هر دو صنعت هستند.
بر اساس تحقیقات Grand View انتظار می رود بازار جهانی بیوتکنولوژی تا سال 2028 به 2.44 تریلیون دلار برسد.
شرکت های فارماسیوتیکال
در مورد شرکت های فارماسیوتیکال ، داروهایی را که عمدتاً از منابع مصنوعی ساخته شده اند، تحقیق، توسعه و به بازار عرضه می کنند.
برخی از شرکت‌های دارویی مدرن سابقه طولانی دارند، مانند Bayer AG، شرکت آلمانی که بنیانگذار آن در سال 1899 نام تجاری آسپرین را به خود اختصاص داد.
از سال 2021، برترین شرکت فارماسیوتیکال جهان،. Johnson & Johnson و پس از آن Roche و Pfizer بودند.
شرکت های بیوتکنولوژی (بیوتکنولوژی) محصولات خود را از استخراج یا دستکاری موجودات زنده به دست می آورند.
شرکت های فارماسیوتیکال (دارویی) داروها را از مواد شیمیایی و فرآیندهای مصنوعی تولید می کنند.
شرکت‌های بیوتکنولوژی و فارماسیوتیکال هر دو دارو تولید می‌کنند، اما تفاوت این دو شرکت در این است که داروهای ساخته شده توسط شرکت‌های بیوتکنولوژی از موجودات زنده مشتق شده‌اند، در حالی که داروهای ساخته شده توسط شرکت‌های فارماسیوتیکال عموماً پایه شیمیایی دارند.
اصطلاح بیوفارما هم وجود دارد که پیچیده تر است و شرکت هایی را توصیف می کند که از منابع بیوتکنولوژی و شیمیایی در بخش تحقیقات و توسعه پزشکی (R&D) خود استفاده می کنند.
شرکت‌های بیوتکنولوژی معمولاً هزینه‌های عملیاتی بسیار بالایی دارند زیرا درگیر تحقیق، توسعه و آزمایش هستند که تکمیل آن سال‌ها طول می‌کشد. نتیجه می تواند یک پیشرفت تاریخی یا شکست مطلق باشد. همچنین، اگر تحقیق یا محصول نهایی بحث برانگیز باشد، این صنعت ممکن است موانعی برای توسعه محصولات جدید پیدا کند. به عنوان مثال، چندین کشور گیاهان و محصولات اصلاح شده ژنتیکی را ممنوع می کنند.
اگرچه بیوتکنولوژی یک مزیت برای جبران کمبود هزینه آن دارد. در حالی که محصولات دارویی عادی به طور کلی حقوق انحصاری تولید و توزیع داروهای خود را به مدت پنج سال دارند، در مورد بیوتکنولوژی افرادمی توانند به مدت 12 سال از حق ثبت اختراع برخوردار شوند.
در مقایسه، شرکت‌های بزرگ داروسازی ، جریان درآمد ثابتی از محصولات فعلی دارند و در عین حال تلاش‌های تحقیق و توسعه را با هدف بهبود محصولات موجود یا ایجاد محصولات جدید حفظ می‌کنند.
شرکت های داروسازی سعی می کنند خط لوله ثابتی از محصولات جدید را در مراحل مختلف توسعه حفظ کنند. فرآیند تولید داروی جدید ممکن است تا 15 سال طول بکشد.
هردو گروه شرکت های دارویی و بیوتکنولوژی با فرآیند پرهزینه ای روبرو هستند که در صورت موفقیت، می توانند محصولات بسیار سودآوری تولید کنند. با این حال، این فرآیند ها بسیار غیرقابل پیش‌بینی اند، که برای یک شرکت کوچک بیوتکنولوژی می‌تواند مضر و حتی غیرقابل جبران باشد.
شرکت های فارماسیوتیکال به دلیل اندازه بزرگتر و پایه درآمدی متنوع، معمولاً قادر به مقاومت در برابر شکست هستند.
از طرفی رقابت برای شرکت‌های دارویی مرتبط‌تر و پرهزینه‌تر است و نیاز به خطوط لوله قوی و درآمدهای غیرارگانیک (مانند ادغام و تملک یا اتحاد) دیگری را ایجاد می‌کند.
